‘Ik maak mij er vaak druk over of ik mijn jeugd ideaal spendeer. Ik heb maar 80 jaar, ik kan dus geen tijd verspillen. Dit is een vervelend gevoel.’
Aldus een vijfdeklasser die zijn visie op ‘de tijd’ beschrijft. Een collega van een andere middelbare school liet me dit lezen. Het zou zomaar de gedachte kunnen zijn van een leerling op het Corlaer College.
Natuurlijk weet ik dat de ‘fear of missing out’ – de wens om alles eruit te halen wat er in zit – de generatie treft die nu in de schoolbanken zitten. De manier waarop deze leerling dit beschrijft raakt me echter. Het gevoel van onder druk te staan, iets wat heel veel leerlingen aangeven, verwoordt hij hier zó duidelijk.
De schoolvakantie is voorbij. Hoe mooi zou het zijn om juist deze generatie het komend jaar iets mee te geven in woorden en daden op het gebied van waardering en acceptatie. Ik geloof dat ik dit jaar toch aan goede voornemens doe.
Ik wens iedereen een jaar toe vol vrede en innerlijke rust. De rust om het goede te doen en de dingen met aandacht te doen. Dat komt ten goede aan de kinderen en óók aan onszelf en de wereld.